7 πράγματα που συμβαίνουν όταν το μωρό είναι άρρωστο

Όταν αρρωσταίνει το μωρό, αρρωσταίνει όλο το σπίτι. 
Και φυσικά πρώτη και καλύτερη η μαμά. 
Η μαμά που ως γνωστόν είναι πολυεργαλείο δε μασάει και συνεχίζει να  προσφέρει τις υπηρεσίες της ακόμα και στο μαύρο της το χάλι. 
Συνεχίζει και κουβαλάει το 12 κιλά μωρό της ακόμα κι αν δεν μπορεί να πάρει τα πόδια της.
 Ακόμα κι αν πονάει όλο της το σώμα.
 Μεταφέρει με τα ακούραστα (λέμε τώρα) μπράτσα της το μωρό που ζητάει απεγνωσμένα αγκαλίτσα. 
Το πολυεργαλείο-μαμά τις νύχτες φροντίζει, νανουρίζει, δίνει αντιπυρετικά(αν θυμηθεί δίνει και στον ευατό της) και τη μέρα καλύπτει τους μαύρους κύκλους και πάει στη δουλειά.

Μετά τη μαμά θα αρρωστήσει και η γιαγιά. 
Και φυσικά το ντόμινο συνεχίζεται «ρίχνοντας» κάτω το καλύτερό σου χαρτί. 
Η γιαγιά που κρατάει το μωρό δεν είναι μια απλή γιαγιά. 
Είναι ένας θησαυρός ανεκτίμητος.
 Είναι το δεξί σου χέρι. 
Είναι ο άνθρωπός σου. 
Είναι ο λόγος να σε πιάσει πανικός τώρα που έμαθες ότι αρρώστησε.

Η βοήθεια θα αποδειχθεί αναποτελεσματική. 
Και αυτό γιατί τα παιδιά αγαπούν τη ρουτίνα και το πρόγραμμα. 
Τα παιδιά δένονται με τους ανθρώπους που τα φροντίζουν καθημερινά κάτι που δε σκέφτηκες όταν κάλεσες τη γιαγιά no2, την οποία ειρήσθω εν παρόδω, το παιδί είχε να δει πάνω από μήνα. 
Αποτέλεσμα αυτού; 
Ένα μωρό να ουρλιάζει ωσάν δαιμονισμένο και ένας μπαμπάς να φεύγει άρον άρον από τη δουλειά

Και ξαφνικά όλοι γίνονται ειδήμονες. 
Όλοι γίνονται παιδίατροι, παθολόγοι και ωτορινολαρυγγολόγοι.
Και ξαφνικά όλοι έχουν γνώμη και προσπαθούν να στην επιβάλλουν. 
Και ξαφνικά όλοι έχουν άποψη, που καθόλου δε σε νοιάζει. 
Που καλά θα κάνουν να την κρατήσουν για τον ευατό τους, για τα παιδιά τους,για....αφήστε μας λίγο στην ησυχία μας.

Οι μέρες κυλούν βασανιστικά αργά.
Για την ακρίβεια ζεις τη μέρα της μαρμότας. 
Αλλάζεις πάνες, ρούχα, σεντόνια. 
Καθαρίζεις τον εμετό και τη διάρροια. 
Ρίχνεις τον πυρετό. 
Ακούς εφτά φορές την ημέρα το θερμόμετρο να χτυπάει λες και βρήκε χρυσό. 
Αλλάζεις ρεπερτόριο και από το κου-κου-βά περνάς στο 38,8-39,9 για να είσαι μέσα στο θέμα. 
Μιλάς καθημερινά με τον παιδίατρο, ο οποίος αναγνωρίζει τον αριθμό του  τηλεφώνου σου καλύτερα και από τον άντρα σου.

Υπάρχει ζωή στον πλανήτη.
Και ενώ εσύ ασχολείσαι με το τι χρώμα είχαν τα κακά σήμερα, ο υπόλοιπος κόσμος γιορτάζει την Τσικνοπέμπτη, τον Βαλεντίνο, την Αποκριά... 
Και κάπως έτσι είσαι τρία βήματα πριν το Πάσχα και ένα βήμα πριν το εγκεφαλικό γιατί πότε μπήκε, πότε βγήκε ο Φεβρουάριος χαμπάρι δεν πήρες.

Η μάχη της αντιβίωσης. 
Και σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα να έχεις και αυτό. 
Να κυνηγάς το δίχρονο γύρω γύρω στο σαλόνι για να του δώσεις την αντιβίωση. 
Να μην μπορείς να πάρεις τα πόδια σου από την κούραση και τα δέκατα. Να λες εδώ θα πέσω εκεί θα πέσω και αυτό εκεί απτόητο. 
Και πάνω που λες τα κατάφερα, βλέπεις να χύνεται η αντιβίωση στο χαλί και το βλαστάρι σου να ανοίγει διάπλατα το στόμα του.