Εσύ, τι αλήθεια περιμένεις από τα φετινά Χριστούγεννα;

Με το ημερολόγιο να μετρά αντίστροφα για τα Χριστούγεννα 

σκέφτομαι πως 

κάπως έτσι κάπως αλλιώς, 

τα καταφέραμε και φέτος.

Τα καταφέραμε λοιπόν, με ασπιρίνες και ντεπόν.

Μια ακόμα χρονιά φεύγει, χάνεται.

Τα καταφέραμε λοιπόν!

Και μέσα στον όλο χαμό προλάβαμε:

και το σπίτι να καθαρίσουμε √

και το δέντρο να στολίσουμε √

και τα πρώτα μας κουλουράκια να ψήσουμε √

και μια χριστουγεννιάτικη χειροτεχνία να φτιάξουμε √.

(Να ναι καλά η χριστουγεννιάτικη γιορτή στον παιδικό σταθμό)!

Κι ενώ σαν σωστή μαμά με μικρό παιδί έχω αφήσει το πνεύμα των Χριστουγέννων να 

με πάρει

να με σηκώσει

και να με ταξιδέψει

σε μέρη μακρινά κι ονειρεμένα

έχω την αίσθηση πως κάτι μου διαφεύγει.

Δε θα σου μιλήσω για κάτι που δεν ξέρεις

θα σου μιλήσω για κάτι που ξεχνάς/ ξεχνάμε.

Μετά από μια σύντομη παραμονή με το γιο μου στο νοσοκομείο

για ένα προγραμματισμένο χειρουργείο

συνειδητοποίησα πως:

Πολλές οικογένειες φέτος

το μοναδικό δέντρο που θα δουν θα είναι το στολισμένο δέντρο στο διάδρομο ενός νοσοκομείου.

Πολλές οικογένειες φέτος

θα περάσουν για πρώτη φορά τα Χριστούγεννα αγκαλιά με μια φωτογραφία.

Πολλά τραπέζια φέτος

θα στρωθούν με ένα πιάτο λιγότερο και μια άδεια καρέκλα.

Πολλοί άνθρωποι γύρω μας

θα περάσουν τις γιορτές με το φόβο πως αυτά θα είναι τα τελευταία τους Χριστούγεννα.

Σε πολλές οικογένειες

τα Χριστούγεννα δε θα φτάσουν ούτε και φέτος.

Γι αυτό σου λέω,

όλοι εμείς που

καταφέραμε  και φέτος να στολίσουμε το δικό μας δέντρο

όλοι εμείς που

θα μπορέσουμε και φέτος να περάσουμε τα Χριστούγεννα με τα αγαπημένα μας πρόσωπα

στις ίδιες καρέκλες

στο ίδιο τραπέζι

εκτός από ευχές ας τους χαρίσουμε το σημαντικότερο δώρο:

το χρόνο μας.

Ας τους αγκαλιάσουμε λίγο πιο σφιχτά ώστε να κολλήσει ότι έσπασε τη χρονιά που πέρασε.

Ας φτιάξουμε αναμνήσεις με τα παιδιά μας που αύριο θα γίνουν θύμησες και θα τα συντροφεύουν για την υπόλοιπη ζωή τους.

Ας τραγουδήσουμε λίγο πιο δυνατά ώστε να μας ακούσουν κι όσοι βρίσκονται μακριά για να μη νιώθουν μόνοι και να μη φοβούνται πως τους ξεχνάμε.

Ας πιστέψουμε ξανά στη μαγεία των γιορτών.

Ας πιστέψουμε ξανά στη μαγεία των ανθρώπων μας.

Γιατί οι άνθρωποί μας είναι οι γιορτές μας.

Καλά Χριστούγεννα!