5 +  1  τύποι μαμάδων που συναντάς στην παιδική χαρά

Από τη στιγμή που γίνεσαι μαμά ξέρεις  πως  η παιδική χαρά είναι από τα πιο in στέκια στην πόλη.

Αυτό που δεν ξέρεις – και προτίθεμαι να σε προετοιμάσω- είναι οι διαφορετικοί τύποι μαμάδων που θα συναντήσεις .

Λοιπόν έχουμε και λέμε: 

1.    Η μαμά βγαλμένη από το Pinterest

Η -always in fashion - μαμά.  

Η μαμά που πρέπει να φοράει ψηλοτάκουνα ακόμα και στο ύπνο της. 

Η μαμά που τα ρούχα της είναι σαν να αγοράστηκαν χτες. 

Το μακιγιάζ της λες και το επιμελήθηκε επαγγελματίας και η φρεσκάδα στο πρόσωπό της λες και κοιμόταν χρόνια. 

Απλά respect!

2.    H κοινωνική μαμά

Η μαμά που έχει κάνει την παιδική χαρά δεύτερο σπίτι της. 

Γνωρίζει τους πάντες και τα πάντα.

 Δεν βάζει γλώσσα μέσα της και κρατάει και απουσιολόγιο τύπου: 

Που ήσασταν χτες; 

Γιατί δεν ήρθατε ;

Σας έψαχνα.

3.    Η αδιάφορη μαμά

Η μαμά που πιάνει το παγκάκι και δε σηκώνεται από εκεί ούτε με σεισμό. 
Παίζει με το κινητό της.

Πίνει τον καφέ της.

Κάνει το τσιγάρο της.

Και όλα αυτά,

 τη στιγμή που το παιδί της ετοιμάζεται να βουτήξει στο συντριβάνι. 
Χαμπάρι λέμε!

4.    Η οργανωμένη μαμά

Η μαμά που πιάνει δυο παγκάκια μόνη της. 

Η μαμά που εκτός από το καρότσι θα φέρει και το ποδήλατο.

Η μαμά που εκτός από το ποδήλατο θα φέρει και το πατίνι.

Θα φέρει και την μπάλα και κανένα κουβαδάκι

 Θα φέρει και μαντιλάκια καθαρισμού και καμιά 

αλλαξιά ρούχα για παν ενδεχόμενο.

 Η μαμά που θα φέρει μαζί της εκτός από νερό και ξηρά τροφή γιατί ποτέ 

δεν ξέρεις, μπορεί κάτι να γίνει και να αποκλειστεί στην παιδική χαρά για 

μέρες.

5.    Η υπερπροστατευτική μαμά

Η μαμά που έχει γίνει η σκιά του παιδιού της.

 Που δεν το αφήνει να κάνει βήμα. 

Η μαμά που ζει συνεχώς με ένα 

«Πρόσεχε» 

και με ένα

 «Μην τρέχεις» στο

 στόμα.

6.    Εγώ

Εσύ σε ποιον τύπο μαμάς ανήκεις ;

Χρόνια πολλά μαμά

Όπως τότε...

Θυμάσαι;

Μπορεί να ξεχνούσα τα άπλυτα στη ντουλάπα μου για μέρες.

Μπορεί το δωμάτιό μου να ήταν πάντα σε κατάσταση μετακόμισης.

Μπορεί να μην άκουγα ούτε τα μισά από όσα έλεγες , μα σου έφτιαχνα πάντα τις καλύτερες κάρτες.

 Θυμάσαι;

Αχ! Βρε μαμά.

Μεγαλώνω.

Μεγαλώνω και πέφτω με φόρα σε όλα αυτά που για χρόνια μας χώριζαν σε δυο στρατόπεδα.

Μεγαλώνω μαμά.

Κι είναι μέρες που νομίζω πως τα κάνω όλα λάθος.

Μεγαλώνω μαμά.

 Κι είναι μέρες που το μόνο που θέλω να ακούσω είναι

 «Μην πας σήμερα στο μάθημα.
 Έλα να σου φτιάξω καφέ να τα πούμε»

Όπως τότε...

Θυμάσαι;

Αχ! Βρε μαμά.

Πως το έκανες αυτό;

Αναγνώριζες τη λύπη από τα βήματα και τη χαρά από τα μάτια.

Γέμιζες το σπίτι και τα χρόνια μας με μυρωδιές, αγάπη, φροντίδα και τις νύχτες έραβες στην πλάτη μας τα φτερά για να πετάξουμε.

Αχ! Βρε μαμά.

Πως να στο πω.

Όσες φορές και να γεννιόσουν στον κόσμο αυτό, πάλι μαμά θα γινόσουν.

Αχ! Βρε μαμά.

Πως να στο πω.

Όσες φορές και να γεννιόμουν στον κόσμο αυτό, πάλι η κόρη σου θα ήθελα να είμαι.

Αχ! Βρε μαμά.

Μεγαλώνω και τώρα καταλαβαίνω πόση αγάπη χωρούσε στο
« να σου βάλω κάτι να φας», 
«πάρε κάτι μαζί σου, βάζει ψύχρα το βράδυ»,
«δε μου αρέσει αυτός ο βήχας, να πάρεις το γιατρό».

          Αχ! Βρε μαμά.

Δεν είναι που μεγαλώνω.

Είναι που τα προβλήματά μου είναι τόσα πολλά που δεν χωρούν πια στην αγκαλιά σου.

Αχ! Βρε μαμά.

Δεν είναι που μεγαλώνω.

Είναι που κάποιες μέρες νομίζω πως τα κάνω όλα λάθος.

Αχ! Βρε μαμά.

Δεν είναι που μεγαλώνω.

 Είναι που ο κόσμος αλλάζει και δε θυμίζει σε τίποτα τον κόσμο που με μεγάλωσες εσύ.

Αχ! Βρε μαμά.

Δεν είναι που μεγαλώνω.

Είναι που μεγαλώνεις και εσύ.

Και φοβάμαι μαμά.

Και κάθε που φοβάμαι, το μόνο που θέλω να ακούσω είναι

 « Μην πας σήμερα στο μάθημα.
 Έλα να σου φτιάξω καφέ να τα πούμε».

15 αλήθειες για τη μητρότητα

Η μητρότητα δεν έχει καμία σχέση με το πως την φανταζόσουν

Όσα βιβλία κι αν έχεις διαβάσει.

 Όσες ιστορίες κι  αν έχεις ακούσει.

Τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να σε προετοιμάσει

ούτε στο ελάχιστο

γι' αυτό που θα ζήσεις όταν γίνεις μαμά.

Η μητρότητα δεν ακολουθεί κανόνες.

 Τίποτα δεν γίνεται by the book.

Βαδίζεις σε αχαρτογράφητα νερά. 

Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.

Το ένστικτό και την αγάπη  για το παιδί σου.

Κάθε μάνα 

κουβαλά το παιδί της για εννέα μήνες στην κοιλιά της.

 Δώδεκα (τουλάχιστον) μήνες στην αγκαλιά της

 και για μια ολόκληρη ζωή στην καρδιά της.

Το πρώτο τρίμηνο

μοιάζει με κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Ξυπνάς και κοιμάσαι με την έννοια του

Είσαι μαμά όταν δουλεύεις.

Είσαι μαμά όταν οδηγείς.

 Όταν ψωνίζεις.

 Όταν μιλάς στο τηλέφωνο.

Όταν μαγειρεύεις, καθαρίζεις.

 Όταν αρρωσταίνεις.

Είσαι μαμά τα Σαββατόβραδα.

Τα πρωινά της Κυριακής και της Δευτέρες.

Είσαι μαμά τις αργίες.

 Στις απεργίες , στις διακοπές.

Είσαι μαμά παντού και πάντα.

Σε αντίθεση με τις μαμάδες 

που ακούν και το παραμικρό υπόηχο από το δίπλα δωμάτιο,
 οι μπαμπάδες κοιμούνται γαλήνια ακόμα και όταν το μωρό ουρλιάζει υστερικά δίπλα στο αυτί τους.

Συχνά η μητρότητα μοιάζει με τον κεραυνοβόλο έρωτα
  
Κοιτάς και ξανακοιτάς φωτογραφίες στο κινητό σου. 

Κρυφογελάς.

Τρέχεις να προλάβεις το σχολικό τη μέρα που θα σχολάσεις νωρίτερα από τη δουλειά.

Η καρδιά σου χτυπάει σαν τρελή όταν σε πιάνει κόκκινο φανάρι.

Θα προλάβω δε θα προλάβω.

 Κάνεις δουλειές και πας ακόμα και στην τουαλέτα με το κινητό στο χέρι την πρώτη εβδομάδα στο παιδικό.

Μπορείς να κάθεσαι ώρες και να τα κοιτάζεις ενώ κοιμούνται.

Όταν σου έλεγαν 

‟μόνο όταν γίνεις μάνα θα καταλάβεις” 
έλεγαν αλήθεια.

Όταν σου έλεγαν 

πως η μητρότητα είναι μόνο χαμόγελα 
έλεγαν ψέματα.

Αργά ή γρήγορα 

θα ακουστεί από το στόμα σου η φράση

‟ γιατί το λέω εγώ”

και τότε θα συνειδητοποιήσεις πως ακούγεσαι σαν την μάνα σου.

Ανατριχιαστικό ;

Το σεξ κατά καιρούς....

Το ποιο;;;

Όσο σκληρά και αν προσπαθείς

να κρατήσεις το σπίτι σου επιεικώς καθαρό,

 πάντα θα βρίσκεις το μισό περιεχόμενο του ψυγείου κάτω από τα μαξιλάρια του καναπέ.

Αργά ή γρήγορα

θα έρθει η στιγμή που θα ανατρέξεις στην προ παιδιών εποχή σου 
και θα ζητήσεις νοερά συγνώμη 
από όλες εκείνες τις μαμάδες
 που στραβοκοίταξες 
τη στιγμή που εκείνες
 πάσχιζαν 
να μαζέψουν το παιδί τους 
που ούρλιαζε και κυλιόταν στο πάτωμα.

Αργά ή γρήγορα 

θα έρθει η στιγμή που θα απαντήσεις νοερά
 ‟εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα έρθεις”

στην ανυποψίαστη κοπέλα 
που σε κοιτά με οίκτο 
καθώς βγάζεις το παιδί σου σηκωτό από το πολυκατάστημα 
μετά από μια έκρηξη θυμού.

Τα ωραιότερα πράγματα 

στη ζωή δεν είναι πράγματα.

Είναι πλάσματα που δημιούργησες και γέννησες εσύ.

Πιστεύεις ξανά

στα θαύματα.