5+1 πράγματα που συμβολίζει για μένα η γιορτή του πατέρα 

Υποτίθεται πως κάθε άντρας μπορεί να γίνει πατέρας. Χρειάζεται όμως κάτι παραπάνω για να γίνει «μπαμπάς».

Ευγένεια:  Αυτό το «Σε ευχαριστώ» που τόσο απλόχερα έβγαινε από το στόμα σου κάθε φορά που σου έδινα το σιδερωμένο σου πουκάμισο. Κάθε φορά που σου ετοίμαζα τον καφέ σου ή κάτι να φας όταν έλειπε η μαμά.

Ασφάλεια:  Αυτή η αίσθηση που δύσκολα κανείς περιγράφει με λόγια. Κλείνω τα μάτια και θυμάμαι. Σε θυμάμαι μπαμπά να γυρίζεις αργά τα βράδια από τη δουλειά. Ακόμα ακούω τα βήματά σου στη σκάλα. Σε θυμάμαι να μπαίνεις στο σπίτι και την καρδιά μου να γυρίζει στη θέση της. Σε θυμάμαι να σκοτώνεις δράκους,να ρίχνεις τον πυρετό και να έχεις τη λύση για κάθε μου πρόβλημα.

Γνώση: Ένα σπίτι γεμάτο βιβλία και εγκυκλοπαίδειες που ποτέ κανείς δεν άνοιξε. Εμείς είχαμε την δική μας κινητή βιβλιοθήκη. Τον δικό μας φωτεινό παντογνώστη. Σε θυμάμαι να ανοίγεις εσύ την εγκυκλοπαίδεια και να ψάχνεις... Πότε δεν απαντούσες στην τύχη. Ποτέ δεν προσποιήθηκες πως τα ξέρεις όλα. Και ξέρεις κάτι μπαμπά; Αυτό για μένα ήταν η μεγαλύτερη γνώση.

Παρουσία: Κλείνω τα μάτια και θυμάμαι. Σε θυμάμαι μπαμπά. Σε θυμάμαι να μου στεγνώνεις τα μαλλιά μετά το βραδινό μπάνιο. Σε θυμάμαι να με αφήνεις στο σχολείο πριν πας στη δουλειά. Σε θυμάμαι να μου κρατάς το χέρι στις εξετάσεις του πιάνου. Κλείνω τα μάτια και θυμάμαι. Σε θυμάμαι μπαμπά να διαβάζεις την εφημερίδα σου καθώς περίμενες να τελειώσω το μάθημα του πιάνου. Πάντα κάναμε μια στάση στο βιβλιοπωλείο απέναντι από το ωδείο. Εσύ για βιβλίο και εγώ για μολύβια. Θυμάσαι  μπαμπά; Θυμάσαι τα γέλια στο ταξί στο γυρισμό για το σπίτι;

Ελευθερία: Αυτός ήσουν πάντα μπαμπά. Ελεύθερος. Ποτέ δεν συμβιβαστικές με τίποτα και με κανέναν. Μόνο με την αρρώστια σου συμβιβαστικές, γι αυτό και την ξεγέλασες. Έτσι μας μεγάλωσες και εμάς μπαμπά. Ποτέ δεν ρώτησες. Πότε δεν έψαξες. Μα με ένα μαγικό τρόπο γνώριζες τα πάντα. Και κρυφογέλαγες κάθε φορά που κάποιος διακήρυττε πως οι κόρες πρέπει να μεγαλώνουν διαφορετικά από τους γιους. Θυμάσαι; Μόνη μου διάλεξα τη δουλειά που θα κάνω. Μόνη μου τον τρόπο που θα ζήσω. Μόνη μου  τον άντρα που θα παντρευτώ. Και τον αγάπησες μπαμπά. Σαν παιδί σου. Αυτό ήσουν πάντα μπαμπά. Ελεύθερος.

Αγάπη: Στους δύσκολους καιρούς, όταν οι άνθρωποι με πληγώνουν, κλείνω τα μάτια και θυμάμαι. Σε θυμάμαι μπαμπά. Θυμάμαι τα τραγούδια σου. Την ζεστασιά της φωνής σου. «Όπου ακούς να τραγουδούν,πλησίασε.Μη φοβάσαι. Οι κακοί δεν τραγουδούν». Θυμάσαι μπαμπά; Κλείνω τα μάτια και θυμάμαι. Το σπίτι να γεμίζει με φίλους, τραγούδια και μουσική.Ήταν όμορφα τότε μπαμπά. Τόσο ανέμελα, τόσο αγνά. Κλείνω τα μάτια και θυμάμαι. Σε θυμάμαι μπαμπά. Είναι Σαββατόβραδο. Το σπίτι πάλι γέμισε με αγαπημένους φίλους και η μαμά πάλι από το πουθενά έστησε ολόκληρο τραπέζι. Σε θυμάμαι μπαμπά. Είναι πια περασμένα μεσάνυχτα. Ακούω τη φωνή σου:«Ξημερώνει Κυριακή. Μη μου λυπάσαι. Είναι όμορφη η ζωή να το θυμάσαι».

 Θα το θυμάμαι μπαμπά.

Στο μυαλό μια μαμάς...νωρίς το πρωί 

Τι ώρα είναι;

Τι μέρα είναι;

Και ποια χρονιά;

Πως και δεν έχει ξυπνήσει ακόμα;

Παίζει να έχει ξυπνήσει και να μην τον έχω πάρει χαμπάρι;

Σε παρακαλώ Θεέ μου ας κοιμηθεί καμιά ωρίτσα μπας και κοιμηθώ και εγώ λιγάκι.

Να κοιμηθώ ή να απολαύσω ένα καφέ στην απόλυτη ησυχία;

Τι είναι αυτό που ακούστηκε;

Μήπως είναι στον ύπνο του;

Σε παρακαλώ μην ξυπνήσεις, μην ξυπνήσεις.

Πόσες ώρες έχουμε ακόμα μέχρι να ξαναπάω για ύπνο;

Υπομονή! 16 ώρες είναι θα περάσουν.

Θέλω να κλείσω τα μάτια μου και να τα ξανανοίξω σε τρεις μέρες. Ok σε δύο! Συμβιβάζομαι.

Μήπως τελικά είμαι υπερβολική και οι πέντε ώρες ύπνου είναι αρκετές;

Τι έχω να κάνω σήμερα;

Α ok! Θυμήθηκα. Τα πάντα.

Σοβαρά τώρα, πρέπει να οργανωθώ.

Τι ήθελα να πάρω από το ντουλάπι;

Γιατί ήρθα στο μπάνιο;

Πότε γέμισε πάλι το καλάθι με τα άπλυτα;

Γιατί έχω συνεχώς την αίσθηση πως  κάτι σοβαρό ξεχνάω;

Να πάρω τηλέφωνο τον παιδίατρο για το εμβόλιο.

Ποιο εμβόλιο έχουμε τώρα να κάνουμε;

Πρέπει οπωσδήποτε να πάω σούπερ μάρκετ. Άδειο είναι το ψυγείο.

Τι ώρα είναι;

Τι μέρα είναι;

Και ποια χρονιά;

Γιατί έχω συνεχώς την αίσθηση πως κάτι σοβαρό ξεχνάω;

Όταν λένε πως η μητρότητα αλλάζει τον εγκέφαλο της μητέρας, αυτό εννοούν;

Μήπως να τα αφήσω όλα στην τύχη τους και να χαρώ μαζί του μια βόλτα στη λιακάδα;

  

Τα πρώτα γενέθλια της Ευγενίας

10 Λόγοι που το πρώτο της πάρτυ ήταν ιδιαιτέρως ξεχωριστό

Μοιάζει απίστευτο, μα είναι πέρα για πέρα αληθινό.

Η Ευγενία, αυτό το γλυκύτατο πλασματάκι, με τις τεράστιες βλεφαρίδες και τις ξανθές μπουκλίτσες μεγάλωσε.

Η Ευγενία έγινε ενός και έτσι το Σάββατο το απόγευμα έσβησε με κάθε επισημότητα το πρώτο της κεράκι.

Η Ευγενία που μοιάζει να μεγάλωσε κυριολεκτικά μέσα σε μια νύχτα, εκτός από το πρώτο της κεράκι έσβησε μια για πάντα την βρεφική της ηλικία και με μικρά – δειλά βηματάκια προχώρησε στην νηπιακή αφήνοντας σε όλους εμάς αυτή τη γλυκόπικρη αίσθηση χαράς και συνάμα μελαγχολίας.

Η υπόθεση φυσικά και σήκωνε τρικούβερτο γλέντι και ιδού και οι 10 προφανείς και μη λόγοι:

·        Γιατί η νονά και η μαμά της Ευγενίας έχουν ολοκληρώσει και επίσημα πλέον ένα χρόνο χωρίς ύπνο.

·        Γιατί η μαμά της Ευγενίας άντεξε! Άντεξε τις αγωνίες, τα ξενύχτια , τα κλάματα χωρίς λόγο, τα κλάματα με λόγο,την επιστροφή στη δουλειά, τον κόμπο στο στομάχι όταν αναγκάζεσαι να αφήσεις το μωρό σου στον παιδικό σταθμό.

·        Γιατί η μαμά της Ευγενίας μπορεί και αυτή με τη σειρά της να παραλάβει το βραβείο֗-κι-είμαστε-ακόμα-ζωντανοί-στη-σκηνή-σαν-ροκ-συγκρότημα(κι αν μας αντέξει το σχοινί θα φανεί στα δεύτερα γενέθλια).

·        Γιατί αυτό δεν ήταν πάρτυ ήταν η μάχη της χρυσής μπαλαρίνας και του βεραμάν all star. Και έπεται συνέχεια...

·        Γιατί ως νονά πέρασα αρκετές ώρες ψάχνοντας για το καλύτερο δώρο για τα πρώτα γενέθλια της Ευγενίας και αυτό λειτούργησε σαν ψυχοθεραπεία.

·        Γιατί  ένα απόγευμα παρέα  με αγαπημένα πρόσωπα και χαμόγελα φαντάζει σαν όαση μέσα στην τρέλα της καθημερινότητας.

·        Γιατί η Ευγενία πήρε φανταστικά δώρα και έτσι η ντουλάπα της έχει περισσότερα ρούχα από ότι έχει της μαμάς και της νονάς μαζί.

·        Γιατί αυτό το πάρτυ ήταν ένας τρόπος  να της πούμε ένα μεγάλο  «ευχαριστώ»  που  υπάρχει  στη ζωή μας.

·        Γιατί πριν ένα χρόνο η Ευγενία έκανε στη μαμά της το μεγαλύτερο δώρο κι έτσι το Σάββατο είχε και αυτή γενέθλια.

·        Γιατί αυτός ο χρόνος ήταν για όλους μας ο πιο φωτεινός, γιορτινός και απαιτητικός της ζωής μας!

 Κοριτσάκι να τη χαιρόμαστε!!!

Επειδή είμαι  μαμά...

·       Δεν έχω ξυπνήσει μετά τις 7πμ εδώ και 15 μήνες.

·       Πηγαίνω πάντα στο μπάνιο με την πόρτα ανοιχτή έχοντας μαζί μου την καλύτερη παρέα.

·       Έχω αποκτήσει αυτό που λέμε βιονική ακοή.

·       Δεν χρησιμοποιώ συσκευές-ξυπνητήρια. Έχω το ανθρώπινο-ξυπνητήρι. Πάντα εκεί. Πάντα στην ώρα του.

·       Ξέρω πως η ησυχία στο σπίτι δεν είναι ποτέ για καλό.

·       Η λίστα με τις δουλειές που πρέπει να γίνουν δεν τελειώνει ποτέ.

·       Ο ήχος του πλυντηρίου ρούχων είναι καθημερινός, σαν μουσικό χαλί ένα πράγμα.

·       Μιλάω με τον παιδίατρο περισσότερο από όσο μιλάω με την κολλητή μου.

·       Η φόρμα γυμναστικής έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της γκαρνταρόμπας μου.

·       Μπορώ να κάνω τα πάντα με ένα χέρι.

·       Οι φράσεις που χρησιμοποιώ συχνότερα αρχίζουν κάπως έτσι: «Όχι εκεί»,«Όχι αυτό».

·       Πιστεύω στον έρωτα με την πρώτη ματιά.

·       Πιστεύω στα θαύματα.

·       Πιστεύω σε ένα καλύτερο κόσμο γιατί ο γιος μου είναι πια κομμάτι του.

·       Κάθε μέρα που περνάει γίνομαι καλύτερος άνθρωπος .

·       Όταν αποκοιμιέται στην αγκαλιά μου, ξέρω ότι δεν υπάρχει πιο γλυκός τρόπος για να τελειώσει η μέρα μου.

·       Μια βόλτα μαζί του στη λιακάδα είναι γιορτή.

·       Όλα δείχνουν και στην πραγματικότητα είναι τόσο μα τόσο ασήμαντα μπροστά του.

·      Ο χρόνος που περνάει τόσο γρήγορα και αθόρυβα με φοβίζει.

·       Κάθε βράδυ, την ώρα που μαζεύω τα παιχνίδια του              σκέφτομαι:

                      «Πάλι δε σε χόρτασα σήμερα».