Το δωμάτιό μου κι εγώ
Κλείνω τα μάτια μου και βρίσκομαι πάλι εκεί. Το δωμάτιό μου, όπως και το πατρικό μου σπίτι δεν υπάρχουν πια παρα μόνο μέσα στο μυαλό και στην καρδιά μου ως ανάμνηση. Η ωραιότερη, ίσως, των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων. Πολλές φορές όταν η πραγματικότητα με πληγώνει επιστρέφω εκεί. Ανοίγω την άσπρη πόρτα με το επίχρυσο σκαλιστό χερούλι και μπαίνω μέσα. Ένα δωμάτιο μόλις έξι τετραγωνικά κι όμως χώρεσε τόση ευτυχία, τόση θλίψη, τόσες χαρές, τόσα όνειρα, τόσα γέλια, τόση μοναξιά, τόσα εγώ, τόσους εαυτούς, τόσα χρόνια. Είμαι πάλι εκεί. Κάθομαι στο ξύλινο σκούρο καφέ κρεβάτι μου. Ξαπλώνω. Το μαξιλάρι μου και το σεντόνι μου μοσχοβολάνε καθαριότητα, μυρίζουν μαμά. Ακριβώς πάνω από το κεφάλι μου η βιβλιοθήκη μου. Τα βιβλία μου, οι αφίσες μου, τα τετράδιά μου. Δίπλα το κομοδίνο με το κασετόφωνο. Αυτό το κασετόφωνο είναι η συντροφιά μου. Ακούω τραγούδια με τις ώρες. Για την ακρίβεια δεν κλείνει ποτέ. Διαβάζω και κοιμάμαι με μουσική. Πολλές φορές ξυπνάω μέσα στην νύχτα γιατί ακούω ένα αγαπημένο μου τραγούδι κι ύστερα με ξαναπαίρνει ο ύπνος. Βαθύτερος, γαλήνιος. Όλα είναι εκεί, όπως τα άφησα. Το γραφείο μου, τα τετράδιά μου με τα ποιήματα. Το μικρό μπαλκονάκι που βλέπει στον κήπο με τις λεμονιές. Μυρίζω ακόμα το άρωμα της λεμονιάς την άνοιξη. Το δωμάτιό μου κι εγώ ή αλλιώς εγώ και ο κόσμος μου. Εκεί μπορώ να είμαι εγώ. Να με ακούω, να με προσέχω, να με καταλαβαίνω. Η κλειστή πόρτα. Το σύνορο μεταξύ δύο κόσμων. Που και που χτυπάει κάποιος, η πόρτα ανοίγει. Μεταφέρομαι για λίγο στον έξω κόσμο. Μεταφέρομαι για λίγο στα απλά, στα καθημερινά, στα βαρετά κι ύστερα επιστρέφω στην αληθινή ζωή. Στις μουσικές, στα τραγούδια, στα όνειρα. Τόσες σκέψεις, τόσα λόγια, τόσα συναισθήματα στοιβάχθηκαν και στριμώχτηκαν για χρόνια μέσα σε ντουλάπες, συρτάρια, τετράδια, βιβλία. Κρύφτηκαν πίσω από την μακριά κουρτίνα και το κλειστό παντζούρι. Νιώθω πως ήρθε η ώρα να βγουν στο φως. Νιώθω πως ήρθε η ώρα να βγω στο φως. Κλείνω την πόρτα. Ανοίγω τα μάτια μου. Το δωμάτιό μου θα είναι πάντα εκεί μα τώρα ένας ολόκληρος κόσμος με περιμένει.
