Το Πάσχα πριν και μετά το μωρό 

Σε γενικές γραμμές, έχε στο νου σου ότι:

Πριν το μωρό: Ετοιμάζεσαι για την έξοδο των εκδρομέων του Πάσχα

Μετά το μωρό: Ετοιμάζεσαι για την έξοδο του Μεσολογγίου

Μεγάλη Εβδομάδα(vol.1)

Πριν τo μωρό: Περιμένεις πως και πως το δώρο του Πάσχα για να ξεχυθείς στα μαγαζιά και να αγοράσεις τα πιο μοδάτα, εντυπωσιακά, ανοιξιάτικα-καλοκαιρινά outfit  που θα φορέσεις για πρώτη φορά στο χωριό.

Μετά το μωρό: Περιμένεις πως και πως το δώρο του Πάσχα για να ξεχυθείς στα μαγαζιά και να αγοράσεις τα πιο μοδάτα,εντυπωσιακά, ανοιξιάτικα-καλοκαιρινά outfit για το μωρό, τον ανηψιό και τη βαφτιστήρα σου, που θα φορέσουν για πρώτη φορά στο χωριό.

Μεγάλη Εβδομάδα(vol.2)

Πριν το μωρό: Φτιάχνεις βαλίτσα την τελευταία στιγμή γεμίζοντάς την με ρούχα για την εκκλησία, τον καφέ, το club…

Μετά το μωρό: Πλένεις και σιδερώνεις τουλάχιστον μια βδομάδα πριν, κουβαλώντας όλη μα όλη την προίκα του μωρού. 

 Το ταξίδι

Πριν το μωρό: Απολαμβάνεις τη διαδρομή, ακούγοντας την αγαπημένη σου μουσική και κάνοντας συχνές στάσεις για καφέ, φαγητό...

Μετά το μωρό: Παλεύεις να καταφέρεις να κάτσει το μωρό στο καθισματάκι αυτοκινήτου,κάνεις συχνές στάσεις για άλλαγμα πάνας, να το ταΐσεις, και απολαμβάνεις τη διαδρομή όταν επιτέλους κοιμηθεί.

Το βράδυ της Ανάστασης

Πριν το μωρό: Αφού έχεις περάσει ένα ήσυχο και ξεκούραστο απόγευμα, βάζεις τα καλά σου και πας στην Ανάσταση. Μετά την Ανάσταση τρώτε οικογενειακώς τη μαγειρίτσα, αλλάζεις ρούχα και βγαίνεις.

Μετά το μωρό: Αφού έχεις περάσει ένα εξαντλητικό απόγευμα (προσπαθώντας να ταΐσεις, αλλάξεις,κοιμίσεις το μωρό) βάζεις κάτι πάνω σου και πας στην Ανάσταση.Μετά την Ανάσταση τρώτε οικογενειακώς τη μαγειρίτσα και πας για ύπνο.

Την ημέρα του Πάσχα

Πριν το μωρό: Ξυπνάς μεσημέρι και πίνεις καφέ τρώγοντας κοκορέτσι.

Μετά το μωρό: Ξυπνάς από το χάραμα και πίνεις καφέ τρώγοντας κοκορέτσι.

Πασχαλινό φαγητό

Πριν το μωρό: Μπύρες, κοκορέτσι και λαχταριστή-τραγανιστή πετσούλα από το αρνί που δεν έχει ακόμα βγει από τη σούβλα.

Μετά το μωρό: Μπύρες, κοκορέτσι και λαχταριστή-τραγανιστή πετσούλα από το αρνί που δεν έχει ακόμα βγει από τη σούβλα.

Δευτέρα του Πάσχα

Πριν το μωρό: Μαζεύεις όπως όπως τα πράγματά σου και παίρνεις τον δρόμο της επιστροφής ελπίζοντας να μην πέσεις σε κίνηση.

Μετά το μωρό: Μαζεύεις όπως όπως τα πράγματα σου και καταστρώνεις ολόκληρο σχέδιο απόδρασης έτσι ώστε να μην πέσεις σε κίνηση.

Το μωρό περπάτησε 

και τώρα....

Θυμάσαι τον καιρό εκείνο τον παλιό που το μωρό κάθονταν στο καρότσι/ριλάξ προσπαθώντας μετά βίας να κουνήσει χέρια, πόδια και εσύ παραπονιόσουν ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γιατί το μωρό κλαίει συνέχεια; 

Επίσης θυμάσαι, δεν πάει πολύς καιρός, που γκρίνιαζες γιατί είναι όλη την ημέρα κρεμασμένο πάνω σου και δεν μπορείς και πάλι να κάνεις καμία δουλειά; Θυμάσαι;

Αφού λοιπόν τα θυμήθηκες όλα αυτά, πήγαινε στον πλησιέστερο καθρέφτη,κοιτάξου και αφού μουντζωθείς με την ησυχία σου, γιατί οκ δεν ήξερες, δεν ρώταγες; Τρέξε,τρέξε να προλάβεις:

Το εγκεφαλικό που σε περιμένει στη γωνία: όταν συνειδητοποιείς ότι τη μια στιγμή είναι πίσω σου και σέρνει το καλάθι με τα άπλυτα και την επόμενη έχει εξαφανιστεί μαζί με το καλάθι!!!

Τρέξε να μαζέψεις το τραπεζομάντηλο που κρέμεται: από το πλάι του τραπεζιού αν δεν θες να βρεθεί όλο το τραπέζι με το περιεχόμενό του στο πάτωμα.

Τρέξε να αγοράσεις: ειδικά καλύμματα για τις πρίζες γιατί δεν υπάρχει μωρό που να έχει βρεθεί δίπλα σε πρίζα χωρίς να ακούσει  τη «φωνή»  «βάλτο δάχτυλό σου μέσα».

Τρέξε να προλάβεις τις παρανοϊκές συμπεριφορές του μωρού: Κλαίει και γελάει ταυτόχρονα. Θέλει να το πάρεις αγκαλιά και στη συνέχεια χτυπιέται γιατί θέλει να το αφήσεις κάτω. Ζητάει απεγνωσμένα διάφορα αντικείμενα και μόλις του τα δώσεις τα ρίχνει κάτω.Ε ρε γλέντια!!!

Τρέχα να βάλεις καμιά κρεμούλα: γιατί το μωρό εκτός από το να περπατάει μπορεί τώρα και να δαγκώνει δυνατά και να γελάει με ικανοποίηση κάθε φορά που ένα αίσθημα πόνου ζωγραφίζεται στο πρόσωπό σου.

Τρέξε να το προλάβεις: όταν αποφασίζει να πάει μια βόλτα το καρότσι( να ξεσκάσει λίγο και αυτό βρε αδερφέ) γιατί το μωρό δεν είναι πια και τόσο μωρό ώστε να του αρέσει να κάθεται για πολλή ώρα στο καρότσι όσο εσύ κάνεις βόλτα στα μαγαζιά.

Τρέξε μέσα στη μαύρη νύχτα: κάθε φορά που ακούς τον παραμικρό ήχο από το παιδικό δωμάτιο, γιατί το μωρό δεν είναι πια και τόσο μωρό ώστε να μένει ξαπλωμένο στην κούνια του, αντιθέτως, σε περιμένει όρθιο και με ύφος: Άντε που είσαι τόση ώρα; Βαρέθηκα μόνος μου. Για πες τι νέα;

Τρέχα να μαζέψεις τα smartphones, tablet, τηλεκοντρόλ και όχι μόνο : γιατί η αποκλειστική σου πρόσβαση στην τηλεόραση, στο στερεοφωνικό, στο κινητό σου και στο tablet σου τελειώνει κάπου εδώ.

Τρέχα να βγάλεις καμιά φωτογραφία το σπίτι σου: έτσι να έχεις να το θυμάσαι γιατί όταν το μωρό αρχίζει να περπατάει το σπίτι δεν είναι πια σπίτι αλλά ένας απέραντος παιδότοπος.

Τρέξε να ενημερώσεις τους γείτονες και τους λοιπούς ενοίκους της πολυκατοικίας: πως το μωρό όχι μόνο περπατάει αλλά κάθεται και στο πιάνο και δίνει τα πρώτα του ρεσιτάλ αδιαφορώντας για τις ώρες κοινής ησυχίας.

Τρέξε να λύσεις το γρίφο: τι δείχνει ο έφιππος Κολοκοτρώνης στη Σταδίου, κάθε φορά που το μωρό στέκεται όρθιο στη μέση του σαλονιού με σηκωμένο το δείκτη του δεξιού του χεριού κοιτάζοντας ποιος ξέρει που.

Τρέξε να προλάβεις: το χρόνο, τη στιγμή, τις μέρες και τα χρόνια που κυλάνε σαν νερό.

Τρέξε να προλάβεις:μια ακόμα αγκαλιά, ένα φιλί και ένα χάδι.

Τρέξε να προλάβεις: τη ζωή, το σήμερα που ζεις μαζί του γιατί αύριο θα είναι πια αργά.

Τρέξε να προλάβεις: γιατί μέρα με τη μέρα μεγαλώνει και απομακρύνεται λίγο περισσότερο από εσένα.

Τρέξε να προλάβεις: γιατί κάθε του βήμα προς τα εμπρός είναι και ένα βήμα μακριά από εσένα.

 

Κράμερ εναντίον Κράμερ

Όλα ξεκίνησαν όταν πριν από λίγα χρόνια, μια μητέρα που θηλάζει τον τρίχρονο γιο της φιλοξενείται στο εξώφυλλο του περιοδικού TIME με λεζάντα: Are you mom enough? Η εικόνα αυτή ήταν αρκετή για να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και να χωρίσει τις απανταχού μητέρες σε δυο στρατόπεδα.

Εν έτη 2017 ο πόλεμος καλά κρατεί, με το φαινόμενο mom petition(mom+competition) για την Αμερική, Μαμαδόμετρο για την Ελλάδα, να παίρνει επιδημικές διαστάσεις αγγίζοντας τα όρια του ρατσισμού.

·       Φυσιολογικός τοκετός με επισκληρίδιο αναισθησία – Φυσιολογικός τοκετός χωρίς επισκληρίδιο αναισθησία

·       Φυσιολογικός τοκετός- Καισαρική

·       Θηλασμός-Γάλα σε σκόνη

·       Βιολογικά προϊόντα- όχι βιολογικά προϊόντα

·       Πιπίλα- όχι πιπίλα

·       Τηλεόραση- όχι τηλεόραση

·       Co-sleeping(συν-κοίμηση) - όχι co-sleeping

·       Αφήνω το μωρό μου να κλάψει- Δεν αφήνω το μωρό μου να κλάψει

·       Δουλεύω- Δε δουλεύω

·       Έχασα αμέσως τα κιλά της εγκυμοσύνης- Παλεύω ακόμα με τα κιλά της εγκυμοσύνης 

Όλα τα παραπάνω είναι μερικά από τα θέματα που στις συζητήσεις των μαμάδων αποτελούν casus belli και αλίμονο στη νέα και ανυποψίαστη μαμά που θα μπει στη μάχη σαν πρόβατο σε σφαγή!

Το new-age κίνημα βάζει ταμπέλες. Συνδέει τη μητρότητα με την τέλεια μαμά. Χωρίζει τις μητέρες σε «καλή» και «κακή» μαμά. Επιβραβεύει τη μητέρα που ταΐζει το παιδί της κινόα και στέλνει στο πυρ το εξώτερον τη μητέρα που θα δώσει στο παιδί της σοκολάτα.

Και κάπου εκεί, στη μάχη του παραλόγου ρίχνεται και η «διάσημη μαμά». 

Διάσημες μητέρες της ξένης και της εγχώριας  showbiz ποζάρουν στα εξώφυλλα περιοδικών με επίπεδη κοιλιά 3 μήνες μετά από τη γέννηση του παιδιού τους, προωθώντας το μύθο της τέλειας και always in fashion μαμάς.

Εύλογα γεννάται το ερώτημα: Οφείλει μια μητέρα να είναι τέλεια μαμά;

Γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι η μητρότητα δε διδάσκεται καταλήγω στα εξής συμπεράσματα:

1.    Η τέλεια μαμά υπάρχει μόνο στα περιοδικά και στη σφαίρα της φαντασίας μας.

2.    Δεν υπάρχουν καλές και κακές μαμάδες.

3.    Υπάρχουν μαμάδες που αγαπούν τα παιδιά τους και προσπαθούν για το καλύτερο.

4.    Όλες βράζουμε στο ίδιο καζάνι.

5.    Ο λόγος που οι μαμάδες αρέσκονται να κριτικάρουν άλλες μαμάδες, έχει τις ρίζες του στις προσωπικές τους ανασφάλειες.

6.    Το να μεγαλώνεις το παιδί σου με τον τρόπο που εσύ πιστεύεις ορθό δεν σε κάνει καλύτερη. Το να κρίνεις αυτή που μεγαλώνει το παιδί της με διαφορετικό  από το δικό σου τρόπο σε κάνει όμως χειρότερη.

7.    Make peace not war

8.    Στο τέλος της ημέρας όλες γινόμαστε η τέλεια μαμά στα μάτια του παιδιού μας.