Οι 10 αξέχαστες στιγμές στον πρώτο μου χρόνο ως μαμά

·        Η στιγμή που έγινα μαμά

Η μαγική αυτή στιγμή που η γυναίκα συναντά το Θεό. Την ευλογεί, τη χρίζει μητέρα και της παραδίδει το δημιούργημά του.

·        Το πρώτο σου κλάμα

Ο πρώτος σου ήχος  και η πρώτη ένδειξη ότι είσαι ζωντανός. Η μετάβασή σου από έμβρυο σε νεογέννητο . Η πρώτη σου ανάσα, η πρώτη σου αναπνοή σε έναν καινούργιο κόσμο.

·        Το πρώτο μας ξενύχτι

Δεύτερη ημέρα παραμονής στο μαιευτήριο. Το ρολόι δείχνει 3.20 πμ. Η πόρτα ανοίγει και η μαία μπαίνει σέρνοντας μαζί της και το ''ταψάκι''. Το δικό μου ''ταψάκι''. «Είναι πολύ ανήσυχος, θέλει τη μαμά του» Και κάπως έτσι, για πρώτη φορά, ‘’αγκαλιά μας βρήκε η αυγή΄΄.

·        Η στιγμή που φύγαμε από το μαιευτήριο

Η στιγμή που σε κρατούσα στην αγκαλιά μου και μαζί περνούσαμε τη μεγάλη πόρτα του νοσοκομείου που λίγες μέρες πριν περνούσα μόνη. Η πρώτη μας βόλτα σαν οικογένεια στο δρόμο για το σπίτι και ο πρώτος αναστεναγμός ανακούφισης γιατί τα  ΄΄δύσκολα τα είχαμε αφήσει πίσω΄΄. Τώρα που το σκέφτομαι, το  λες και άγνοια κινδύνου.

·        Η στιγμή που επιστρέψαμε σπίτι οι τρεις μας

Η στιγμή που σε καλωσορίσαμε σπίτι σου. Η στιγμή που ο παππούς ήταν εκεί για να σε κρατήσει για πρώτη φορά στην αγκαλιά του. Η στιγμή που ο μπαμπάς  είχε στολίσει το δωμάτιο και την κούνια με τα μπαλονο-δώρα. Η στιγμή που συνειδητοποίησα πως δεν έχω την παραμικρή ιδέα για το τι πρέπει να κάνω.

·        Το πρώτο σου γέλιο

Το πρώτο σου καθαρό και αυθόρμητο γέλιο. Όχι, δεν ήταν ο μυικός σπασμός των προηγούμενων ημερών. Ήταν γέλιο και ήταν δικό σου.

·        Η πρώτη σου αγκαλιά

Μπορεί τα χεράκια σου να ήταν ακόμα μικρά, η αγκαλιά σου όμως ήταν μεγάλη, γενναιόδωρη και λυτρωτική.

·        Η στιγμή που με είπες μαμ-αμ-μα

Η απόλυτη στιγμή. Η απόλυτη προσφώνηση. Καμιά άλλη λέξη στον κόσμο δεν κρύβει μέσα της τόσες μυρωδιές και τόσα συναισθήματα. Μαμ-αμ-μα. Μια λέξη που κλείνει μέσα της απλώς τα πάντα. 

·        Τα πρώτα σου βήματα

Και να που το τοσοδούλικο  πλασματάκι, αυτό που μέχρι χτες κρατούσα με το ένα μου χέρι στέκεται όρθιο και με τη βοήθεια της στράτας κάνει τα πρώτα του βήματα. Ένα μικρό ίσως βήμα για την ανθρωπότητα, ένα μεγάλο όμως βήμα για σένα και τη ζωή μας. 

·        Η στιγμή που κατάλαβα πόσο σε χρειάζομαι

   Και αυτή είναι ίσως η πιο αληθινή μου στιγμή.

Ο πρώτος μου χρόνος ως μαμά δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα.

Για καμιά μαμά δεν είναι.

Έχει εκατοντάδες στιγμές για να γελάσεις, να χαρείς, να κλάψεις, να φωνάξεις, να πέσεις ξερή από την κούραση. 
Να αναρωτηθείς πως τα βγάζουν πέρα οι άλλες μαμάδες, να υποσχεθείς πως αύριο θα τα καταφέρεις καλύτερα.

 Γιατί αύριο είναι μια καινούργια μέρα.

Γιατί είμαι η μαμ-αμ-μα σου.

Γιατί σ’ αγαπάω. Έτσι ασυναίρετα.

 Γιατί από τότε που γεννήθηκες, προσπαθώ να γίνω αυτό που θα θέλεις εσύ να θυμάσαι από εμένα όταν μεγαλώσεις.