Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2017


Ένας χρόνος μαζί σου

                                            (στον ανηψιό μου)



Και να που φτάσαμε εδώ, να γιορτάζουμε γενέθλια και βάπτιση μαζί. 
Και να που φτάσαμε εδώ, να μετράμε 12 μήνες μακριά από εκείνη την ημέρα. 
12 μήνες μακριά από εκείνο το τηλεφώνημα. 
Το τηλεφώνημα που έλεγε πως έρχεσαι  και  πρέπει να βιαστούμε.
Και να που φτάσαμε εδώ..
Και να που ήρθες...
Αλήθεια πόσο γρήγορα που πέρασε ένας χρόνος;
Λες και ήταν χτες .
Ένα τόσο δα μικρό πλασματάκι .
 Τη μια μέρα να μοιάζεις στη μαμά. Την άλλη μέρα να μοιάζεις στο μπαμπά. Και μετά ξανά στη μαμά...
Αλήθεια πως το έκανες αυτό;
Και να που ήρθες, κουβαλώντας μαζί σου και  δώρα. 
Ένας  χρόνος γεμάτος αγκαλιές, μυρωδιές, χάδια, χαμόγελα και αγάπη.
Θεέ μου πόση αγάπη.
Σε κοιτώ και τα μάτια μου βουρκώνουν  την ώρα που ο παπάς σε βουτά στην κολυμπήθρα.
Προσπαθώ να κρατήσω τα δάκρυά μου, μα μάταια.
 Η συγκίνηση μεγάλη.
Είναι βλέπεις και το όνομα.
Σε αυτό το  όνομα  χρωστάω, ότι μέχρι σήμερα είμαι.
Σε κοιτώ και τα μάτια μου βουρκώνουν την ώρα που ο παπάς σε βουτά στην κολυμπήθρα.
Προσπαθώ να κρατήσω τα δάκρυά μου, μα μάταια.
 Η συγκίνηση μεγάλη.
Κλείνω τα μάτια και προσεύχομαι.
Παρακαλώ το Θεό να μη φύγει ποτέ από κοντά σου.
Κλείνω τα μάτια και προσεύχομαι.
Είθε η ζωή να είναι γενναιόδωρη μαζί σου.
Όπως γενναιόδωρος είσαι και εσύ. 
Ήρθες στη ζωή μας,κουβαλώντας μαζί σου και δώρα.
Γαλήνη, ευλογία,ευτυχία και αγάπη.
Θεέ μου πόση αγάπη.
Και να που ήρθες...
Και να που φτάσαμε εδώ...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου