Στο μυαλό μιας μαμάς, που επιστρέφει στη δουλειά μετά από καλοκαιρινές διακοπές

Δηλαδή διακοπές τέλος;

Όταν λέμε διακοπές τέλος, εννοούμε και μεσημεριανός ύπνος τέλος; Αουτς. Αυτό πόνεσε!

Σοβαρά τώρα, αύριο επιστρέφω στη δουλειά; Μισό λεπτό βρε παιδιά, να το συζητήσουμε.

Πρέπει να πάω οπωσδήποτε;

Καταρχάς, αντέχουμε οικονομικά να μην πάω;

Ούτε για αστείο.

Θα πάω!

Πως πέρασε τόσο γρήγορα το καλοκαίρι;

Βασικά πως περνάει τόσο γρήγορα ο καιρός γενικότερα;

Υπάρχει περίπτωση αυτή τη χρονιά να καταφέρω να βρω αυτή τη ριμάδα την ισορροπία ανάμεσα στο σπίτι και στη δουλειά;

Δηλαδή το τρίπτυχο ξενύχτι-μαύρος κύκλος – όρθιο ζόμπι θα φορεθεί και φέτος;

Δηλαδή από αύριο τρεχάτε ποδαράκια μου και εμπρός καλά μου χεράκια πολλαπλασιαστείτε γιατί με δυο χέρια τι να πρώτο-κάνω η άμοιρη;

Δηλαδή από αύριο θα περιμένουμε πως και πως τα σαββατοκύριακα και θα αρχίσουμε να μετράμε αντίστροφα για τα Χριστούγεννα σαν την διαφήμιση των Jumbo;

Αλήθεια, πόσες μέρες έχουμε μέχρι τα Χριστούγεννα;

Δηλαδή από αύριο που θεωρητικά μπαίνουμε στο Φθινόπωρο και αμέσως μετά στο Χειμώνα θα περνάμε τα βράδια μας με λίγο πυρετούλη, λίγο βήχα, λίγο μύξα και το αγόρι μου;

Αλήθεια τώρα διακοπές τέλος;

Αυτό ήταν το καλοκαίρι;

 Πάει; 

Τέλειωσε; 

Να ζήσουμε να το θυμόμαστε;

Του χρόνου πάλι;

Σε πόσες μέρες είναι του χρόνου;

Δηλαδή εγώ τώρα θα πρέπει να νιώθω φρέσκια και ανανεωμένη; (γελάνε και οι πέτρες).

Γιατί νυστάζω συνέχεια;

Είμαι εγώ ο ορισμός του ανθρώπου που πήγε διακοπές, ξεκουράστηκε και τώρα ετοιμάζεται να επιστρέψει στη δουλειά;

Και αφού εγώ θα είμαι στη δουλειά, ποιος θα βάζει πλυντήρια, ποιος θα σιδερώνει, καθαρίζει, μαγειρεύει, κανονίζει τα εμβόλια, μιλάει με τον παιδίατρο σε εβδομαδιαία βάση;

Τι είπατε;

 Δεν σας άκουσα;

Εγώ;

Πρέπει να πάω οπωσδήποτε;

Καταρχάς, αντέχουμε οικονομικά να μην πάω;

Ούτε για αστείο.

Θα πάω!