Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017

18 σκέψεις που κάνει καθημερινά ένα μωρό 18 μηνών




Τι ώρα είναι; 
Πήγε κιόλας 6; 
Ώρα να ξυπνάμε σιγά-σιγά.

Τι μέρα είναι σήμερα;
 Κυριακή;
 Ο μπαμπάς και η μαμά έχουν ρεπό. 
Ας ξυπνήσουμε λίγο νωρίτερα να απολαύσουμε τη μέρα.

Νομίζω πως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τη διακόσμηση του σπιτιού. 
Εν όψει Φθινοπώρου θα συνιστούσα μια διακόσμηση λίγο πιο αφαιρετική...

Δεν έχει καμία σημασία αν έχω μέρες να παίξω με το αυτοκινητάκι μου. 
Θα θελήσω ξανά να παίξω τη στιγμή που ο Γεράσιμος θα αποφασίσει να παίξει μαζί του.

Δε θέλω το φαγητό που είναι στο πιάτο μου. 
Θέλω να φάω το φαγητό που είναι στο δικό σου πιάτο. 
Τι εννοείς είναι το ίδιο φαγητό;

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο μπαμπάς και η μαμά ενώ είναι μεγάλοι άνθρωποι κοιμούνται μαζί, ενώ εγώ μικρό παιδάκι κοιμάμαι μόνος μου. 
Τι αδικία είναι αυτή; 
Θα την αποκαταστήσω αμέσως.

Πόσες ώρες κοιμάμαι; 
Πέντε; 
Πέντε ώρες συνεχόμενου ύπνου; 
Πέντε ολόκληρες ώρες χωρίς φαγητό και νερό; 
Αυτοί οι άνθρωποι πάνε να με ξεκάνουν.

Πω πω! Τι εφιάλτης ήταν αυτός.
 Μα να δω στον ύπνο μου πως έχασα τη φωνή μου; 
Μήπως δεν ήταν στον ύπνο μου; 
Να δοκιμάσω να φωνάξω μαμά όσο πιο δυνατά μπορώ; 
Μαμααααααα!!!!! 
Α! Εντάξει, μπορώ!  
Στον ύπνο μου ήταν.

Πολύ ησυχία ακούω στο διπλανό δωμάτιο. 
Μήπως έπαθαν τίποτα; 
Μεγάλοι άνθρωποι είναι.
 Ας βάλω μια φωνή να δω. 
Μαμάαααααα!!!

Μεγάλη ουρά έχει σήμερα στο ταμείο του super-marker. 
Ας βάλω μια τσιρίδα να επιταχύνουμε τις διαδικασίες!

Πω πω κοίτα έβγαλα δυο ακόμα δόντια.
 Άραγε θα μπορώ τώρα να μασήσω καλύτερα;  
Πως θα το μάθω; 
Α να ο παππούς απλώνει το χέρι του να με πάρει αγκαλιά.
 Για κάτσε να δοκιμάσω;

Τι ωραία που είναι στην παιδική χαρά! 
Και όλα αυτά τα παιχνίδια για μένα είναι; 
Λοιπόν, θέλω τη ρόδα του Κων/νου,το πατίνι της Μελίνας και το σπαθί του Ίωνα. 
Δεν θέλω κλάματα και υστερίες. 
Δικά μου είναι. 
Και να σας πω: Μη τολμήσει κανείς να πάρει την μπάλα μου.

Ακούω ομιλίες στο σαλόνι. 
Μία η ώρα και ακόμα κάθονται.
 Γελάτε ε;;;
 Καλά σε 4 ώρες που θα σας ξυπνήσω, θα κλαίτε πάλι.

Στα τρία δευτερόλεπτα που κάνει η μαμά να μου αλλάξει την πάνα προλαβαίνω άραγε να κατουρήσω το φρεσκοπλυμένο, φρεσκοσιδερομένο και μοσχοβολιστό κάλυμμα της αλλαξιέρας;
 Αν δεν δοκιμάσω, δε θα μάθω ποτέ...

Κοίτα, η μαμά έκατσε στον καναπέ. 
Μόλις θυμήθηκα πως πεινάω, διψάω, νυστάζω, θέλω αγκαλιά και ουπς μάλλον έκανα και κακά.

Δεν θέλω να κάνω μπάνιο. 
Γιατί θα πρέπει κάθε μέρα να κάνω μπάνιο. 
Μη, μη με βάζεις μέσα στο νερό.
 Στο ορκίζομαι θα κλαίω μέχρι αύριο. 
Αααααα!!!! Τα παπάκια μου. 
Τα είχα ξεχάσει. 
Να και η βαρκούλα μου.
 Ας της βάλω λίγη σαπουνάδα. 
Αλήθεια πόση ώρα αντέχει κάτω από το νερό ένα παπάκι; 
Γιατί πιάνεις την πετσέτα; 
Γιατί κλείνεις τη βρύση;
 Τι εννοείς τέλειωσε το μπάνιο;
 Μη με βγάλεις από το νερό. 
Στο ορκίζομαι θα κλαίω μέχρι αύριο!!!

Αν δεν έχεις φάει φαγητό από το πάτωμα δεν ξέρεις τι πάει να πει νοστιμιά.

Για που σημαιοστολίζεται η μαμά; 
Τι έκανε λέει; 
Ετοιμάζεται να βγει με τον μπαμπά; 
Τι ώρα λέτε να την κάνετε γιατί έχω ένα προαίσθημα πως κατά τις 9 θα ανεβάσω πυρετό!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου